De horizon

“Ja, de weg naar de horizon!” herhaalde hij stralend als een opgewonden kind. “Ik wil de horizon zien! En enthousiast bewoog hij op zijn scootmobiel, klaar om ernaartoe te racen.
Net alsof hij het over een nieuwe wereld had. Zoals de plek voorbij de regenboog ofzo. Zo’n gevoel kreeg ik er bij. Of alsof hij de weg naar verlichting zocht.
“Ah geweldig!” Bracht hij uit. En opgewonden ging hij het pad op, omhoog, op weg naar de horizon.
En ik voelde me helemaal vrolijk.