Het Kleurenpad
Elke keer als ik met een groepje kids begin aan een nieuw blok tekenlessen, raken ze altijd helemaal geïnspireerd door mijn praktijk/atelier naam “Kleurenpad”. Het spreekt niet alleen tot hun verbeelding, maar ook alle kleuren van de regenboog zien ze dan voor zich en die willen ze dan meteen gaan tekenen. En zo komt er altijd tijdens 1 van mijn lessen een opdracht in voor waarbij ze het kleurenpad mogen tekenen. En blij dat ze dan zijn!

Ik was jarig en had net mijn verjaardagsfeestje gegeven. Iedereen was weer naar huis en ik lag nog op de grond naar het plafond te staren. Ik kon op die leeftijd erg veel nadenken over het leven. Vooral over waar ik vandaan kwam en wanneer ik daar dan weer naar terug kon. Want ik had altijd heimwee naar waar ik vandaan kwam. Ik wilde terug, maar ik besefte me dat ik nog lang niet terug zou gaan. En terwijl ik daar zo lag op de grond, vroeg ik me af of ik dat wel kon volhouden, zo lang wachten. Ik was nog maar aan het begin van mijn leven… ik moest nog heel lang voordat ik weer terug kon. Waarom duurt dat zo lang? Vroeg ik me af.
En wanneer ik dat pad bewandeld heb zal ik weer aankomen bij waar ik vandaan kwam. Mijn thuis.
En nu lijkt dat nog ontzettend lang. Maar als ik eenmaal daar ben zal het voelen alsof het zich allemaal in 1 minuut heeft afgespeeld. Want bij mijn “thuis” voelt tijd anders dan hier. En als kind ervaar je tijd anders dan een volwassene dat doet. Hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Het is eigenlijk tijdloos en oneindig, maar als je wil kan iets heel lang duren.